Nick: “Maar heb je dan op een gegeven moment niet de ideale balans gevonden?”
Rosemarijn: “Nee, we krijgen meer kennis, waardoor inzichten veranderen. Ook de genetische ontwikkeling van dieren – in mijn geval varkens – gaat door en dat heeft weer invloed op de nutritionele behoeften van het dier. Een voorbeeld – wel een beetje technisch hoor – maar daarmee wordt het wel duidelijk: eerder dit jaar hebben we een onderzoek afgerond naar de lysinebehoefte van de huidige generatie vleesvarkens. Lysine is een aminozuur en een van de belangrijkste bouwstenen voor eiwitten en dus voor groei. De vleesvarkens van tegenwoordig hebben een enorme groeicapaciteit. Om die te benutten, hebben ze meer lysine nodig. Het varken kan die lysine niet zelf aanmaken, maar moet het opnemen via het voer. Uit het onderzoek bleek dat de lysinebehoefte met name de eerste vijf weken dat de dieren in de vleesvarkensstal liggen, veel hoger is dan we eerst altijd dachten. Die kennis passen we nu toe in onze ULTRA vleesvarkensvoeders.”
Nick: “Kun je zoiets één op één overnemen in de samenstelling van de voeders?”
Rosemarijn: “Haha, nee, daar komt iets meer bij kijken. Welke grondstoffen gaan we hiervoor gebruiken? Wat doet dat met de kostprijs? Heeft het invloed op het stikstof- en fosfaatgehalte van het voer; wordt dat niet te hoog? Het is een hele puzzel!”
Nick: “Heb je nog een ander voorbeeld van onderzoek waar duurzaamheid een rol speelt?”
Rosemarijn: “Zeker, ik ben nu erg druk met dataprojecten bij zeugen en vleesvarkens, gericht op precisie-voeren. Dit is interessant voor zowel de klant als ForFarmers. Klanten kunnen hun dieren veel exacter naar behoefte voeren. Het voer wordt dus nog beter benut en er is minder verspilling. En ForFarmers kan met deze data beter plannen wanneer de klant nieuw voer nodig heeft. Dat biedt weer mogelijkheden om de productie en het transport efficiënter en dus duurzamer te organiseren.”