Het gesprek: “Verspilling voorkomen – dat is volgens mij de essentie”

Nick: “Terug naar Operations: wat is jullie stip op de horizon?
Stan: “Onze doelstellingen zijn opgenomen in de Build to Grow 2025 strategie die najaar 2020 is gelanceerd. Voor de lange termijn is het onze ambitie om in 2030 maar liefst 75% minder CO₂ per ton eindproduct uit te stoten dan in 2015. Voor de korte termijn, dat wil zeggen voor 2025, hebben we drie harde doelstellingen gedefinieerd. 1: onze grootste fabriek in Lochem moet dan volledig CO₂-neutraal zijn. 2: over heel Operations – dus productie plus uitgaande logistiek in alle vijf landen waar we actief zijn – moet het energieverbruik per ton eindproduct met 10% gereduceerd zijn ten opzichte van 2019. En 3: van de energie die we in 2025 nog gebruiken moet 50% uit hernieuwbare bronnen komen.”
Nick: “Dit zijn heel concrete maar ook heel ambitieuze doelstellingen! Kun je een voorbeeld geven van een project dat hierop gericht is?”
Stan: “Een heel belangrijk project dat we drie jaar geleden hebben gerealiseerd is natuurlijk de biomassacentrale in Lochem. Daarin verbranden we houtsnippers die vrijkomen bij regulier bos- en landschapsonderhoud in de regio. Met de vrijgekomen warmte stoken we de stoomketel op die de stoom produceert waarmee het voer tot korrels wordt geperst. Met deze centrale kunnen we het fossiele aardgasverbruik van deze locatie met circa 90% reduceren.”
Nick: “Dat klinkt indrukwekkend!”
Stan: “Inderdaad. Helaas halen we dat nu nog niet, omdat we nog te veel technische storingen hebben. Maar we werken er hard aan om die 90% te realiseren. En intussen is het een goede leerschool voor volgende projecten.”

Nick: “Heb je ook een voorbeeld uit een van de andere landen?”
Stan: “In Polen hebben we geïnvesteerd in ‘cogeneratie’, ook wel warmtekrachtkoppeling of WKK genoemd. Dit houdt in dat we zelf elektriciteit opwekken met een gasmotor en met de warmte die daarbij ontstaat verwarmen we de stoomketel. Bovendien wordt in Biskupice de steenkool als brandstof vervangen door aardgas. Al met al levert dit een CO₂-besparing op van circa 30%.”
Nick: “Is het niet merkwaardig dat in Polen de overstap op aardgas bijdraagt aan duurzamer produceren, terwijl men in Nederland juist het aardgasverbruik wil terugdringen?”
Stan: “Tja, dat heeft natuurlijk alles te maken met de uitgangspositie. Aardgas is niet ideaal, maar als het in de plaats komt van steenkool, dan is dat een hele verbetering.”

Nick: “En hoe ver zijn we eigenlijk met zonnepanelen op onze productielocaties?”
Stan: “In Lochem liggen er al bijna 3.000 op het dak van het hoofdkantoor en op twee loodsen. Samen zijn die goed voor circa 805.000 kWh zonnestroom per jaar. Op diverse andere locaties zijn we er ook mee bezig. De bijdrage van de zonnepanelen is weliswaar slechts enkele procenten, maar alle beetjes helpen. We kijken ook naar directe en virtuele koppelingen met externe zonneparken en daarmee kunnen we mogelijk wel enkele tientallen procenten besparing realiseren.”

Nick: “Als je één project moet kiezen dat er voor jou echt uitspringt, welk project is dat dan?”
Stan: “Daar hoef ik niet lang over na te denken: de samenwerking met coöperatie ‘Oxe Geeft Gas’ die we onlangs hebben beklonken. Dit is een initiatief van vijf melkveehouders in Oxe, een buurtschap vlak bij Deventer. De boeren hebben een mestvergister op het eigen erf – of investeren er nu in – en produceren daarin biogas met de verse mest uit hun stallen. ForFarmers neemt dit biogas af en gebruikt dit voor de opwekking van stoom in de fabriek in Deventer. Op jaarbasis vervangen we zo 400.000 kubieke meter aardgas door biogas en dat is circa 85% van het jaarverbruik van locatie Deventer.”
Nick: “Dat klinkt als een mooie en vooral duurzame deal.”
Stan: “Het is het perfecte voorbeeld van circulariteit; dat vind ik het mooie ervan: de boeren nemen voer van ForFarmers af en voeren dat aan hun vee, de mest die ontstaat wordt op eigen erf vergist en het vrijkomende biogas wordt naar ForFarmers getransporteerd die er vervolgens stoom mee opwekt om weer nieuw mengvoeder te produceren. Het digestaat dat in de vergister achterblijft, gebruiken de boeren als mest op het eigen land. Hoewel het voor ons geen groot technisch investeringsproject is, was het wel heel mooi om samen om tafel te zitten – met aan de ene kant de melkveehouders en hun adviseur en aan de andere kant onze collega’s van energie-inkoop en juridische zaken – en ondanks de verschillende belangen toch te komen tot een heel mooi contract waar beide partijen heel blij mee zijn.”